Rudy Van Glabeke gaat na 48 jaar op pensioen bij Bekina Compounds

Na 48 jaar moeten wij Rudy Van Glabeke helaas uitzwaaien. Hij gaf de voorbije jaren het beste van zichzelf als operator bij Bekina Compounds. Graag blikken wij nog een laatste keer terug op Rudy's carrière met dit interview.

Na 48 jaar dienst bij Bekina ging ik in januari 2024 met pensioen. Mijn verhaal bij Bekina start al op een hele jonge leeftijd. Ik ben hier komen werken toen ik net geen 14 jaar was. Ik ging niet zo graag naar school en wou vroeg beginnen werken. Als klein jongetje liep ik al vaak rond op de Bekina bedrijfssite samen met mijn vader Gaston. Hij was hier de conciërge en wij verbleven in de conciërgewoning die vroeger gelokaliseerd was ter hoogte van de huidige bedrijfsparking. Ik begon eerst te helpen in de fabriek tijdens de vakantie, maar Denis Vanderbeke (oprichter van Bekina) liet mij al snel vast in dienst komen. 

Ik ben gestart in de ‘voorbereiding’, waar ik aan de injectie stond. Daar maakten ze toen nog rubberlaarzen. Na de bedrijfsbrand is Bekina gestopt met rubberlaarzen te produceren en maakten we de overstap naar polyurethane laarzen. Nadien heb ik echt vanalles gedaan als operator: zo stond ik aan de stoompersen waar ze spatlappen in rubber maakten, bediende ik de volgwals en de mixer, hielp ik maskers voor het leger maken,… In het begin verliep alles nog zeer handmatig, terwijl er de laatste jaren veel meer automatiseringen zijn.

Dat zal ongetwijfeld de brand in 1987 zijn. Dat jaar brandde een groot stuk van het bedrijf af. Alles was vernietigd en moest opnieuw worden opgebouwd. Ik heb toen een collega van mij gered uit de brand. Hij was in het gebouw de brandweer aan het bellen, toen plots alles instortte en hij volledig door vlammen omringd was. Ik heb de gesloten glazen deur ingebeukt om hem naar buiten te sleuren. Kort daarna explodeerde het kantoor. Zoiets vergeet je nooit meer.

De heropbouw van het bedrijf na de brand. We hebben alle moed bij elkaar moeten rapen, maar we zijn er samen sterker uitgeraakt. Amper acht maanden na de brand slaagden we er samen in om alles opnieuw volledig operationeel te maken. Er heerste veel vreugde dat we onze job terug konden uitoefenen.

Ik wou graag ergens werken waar ik mij fysiek kon uitleven en dat kon hier zeker en vast. Ik moest niet meer fitnessen als ik thuis kwam. Zoals gezegd ben ik heel jong in deze job gerold en toen had ik beloofd dat ik hier zou blijven werken. Als ik een belofte maak, doe ik dat en blijf ik tot het einde. Ik heb mijn job altijd met plezier gedaan. Er was steeds een hele fijne werksfeer onder de collega’s en je voelt je deel van de familie. 

Zonder twijfel de collega’s. Maar ik hoef Bekina nog niet volledig te missen want ieder weekend kom ik nog helpen. Ik ben nu conciërge bij Bekina, ze kunnen op mij rekenen wanneer het alarm afgaat en ik blijf de fabriekshallen onderhouden. Zo help ik nog steeds mee aan de veiligheid en netheid van het bedrijf. En zoals Georges, 2de generatie, altijd zei: "Bij Bekina is Rudy en Rudy is Bekina."

Bedankt Rudy. Wij zullen jou missen!

Wil jij ook graag deel uitmaken van de Bekina familie? Neem dan een kijkje op de jobpagina van Bekina en wie weet maken wij binnenkort wel kennis!